Bilinen tarihi kaynaklara göre , İlçenin tarihi M.Ö. 2000 yıllarına kadar uzanır. Bölgeye M.Ö. 1450 yıllarında Mitanni Krallığı, M.Ö. 30, M.S. 180 yıllarında Roma İmparatorluğu , M.S. 1077’de Selçuklular hakim olmuşlardır. 1515 yılında doğuya sefer düzenleyen Osmanlı Hükümdarı Yavuz Sultan Selim tarafından Maden , imparatorluk topraklarına katılmıştır. Maden ilçesi, Doğu Torosların devamı olan Mihrap dağı eteklerinde , dar bir vadinin yamaçlarında kurulmuştur. Elazığ - Diyarbakır yolu üzerinde bulunan ilçeye bir belde (Gezin) , 37 köy bağlıdır. 1997 nüfus sayımlarına göre 7697’i ilçe merkezinde olmak üzere toplam 21987 nüfusa sahiptir. Elazığ’a 80 km. uzaklıkta olup, ulaşım kara ve demiryolu ile sağlanmaktadır.

        Etrafı dağlarla çevrili olan ilçe ismini zengin bakır madeni yataklarından almaktadır. Halk arasında Bakır Madeni diye de anılır. Daha önceleri Diyarbakır İline bağlı olan İlçe Cumhuriyet dönemimde Elazığ İline bağlanmıştır. Başlıca geçim kaynağı hayvancılık olan İlçe

yavaş yavaş önemini yitirmeye başlamıştır. İlçede bulunan bakır madeni Tren rayları döşendiği sıralarda keşfedilmiştir. Zengin bakır yataklarının bulunduğu görülünce bu madeni işlemek üzere fabrika kurulmuş, bu fabrikada üretilen bakır iç ve dış piyasalarda alıcı bulmuştur. Ancak ne var ki gelişmekte olan ülkemiz bu fabrikasına da sahiplik etmemiş atıl durumda kalmıştır. Fabrikanın modernize edilmemesi üretimi durdurmuş işlemez hale gelmiştir. Bir müddet kapalı kalan fabrika daha sonra özelleştirilerek özel sektöre devredilmiştir. Özel sektör tarafından çıkarılan bakır madeni buralarda işletilmemekte olup diğer fabrikalarda işlenmek üzere nakledilmektedir. İlçe halkının en önemli geçim kaynağı olan bu fabrika bakır madenine olan talebin azalması nedeniyle işletilmemektedir. Fabrika İlçenin güneyindeki tepe üzerine kurulmuş sahiplik edilmemiş olmaması nedeniyle çürümeye terkedilmiştir. Ülke ekonomisine büyük katkılar sağlayan fabrikanın böyle atıl durumda bırakılması İlçe halkını ekonomik açıdan sıkıntıya sokmuştur.

      Fabrikanın kapatılmasıyla birlikte İlçe halkı başka şehirlere göç etmeye başlamıştır. Nüfusu gittikçe azalan ilçe neredeyse bir köy görünümüne düşmüştür. İlçe merkezinin dağlık olması, tarım alanlarının yokluğu da eklenince İlçe halkı geçimini temin etmek üzere topraklarını terk etmek zorunda kalmıştır. İlçe de başka yatırımların yapılmayışı nedeniyle gelişmemiş olan Maden İlçesi cazibesini yitirmiştir. Toprak bakımından geniş bir alana sahip olmakla birlikte tarım alanları oldukça azdır. İlçe Gezin beldesine doğru kaymaya başlamıştır. 

Maden İlçesine bağlı olan Gezin beldesi düz arazi yapısı ve Hazar (Gölcük) gölünün kenarında olması nedeniyle Maden İlçesinden daha çok gelişmiştir. Son dönemlerde belde Tatilcilerin en önemli uğrak yeri olmuştur. Tatil sitelerinin yapılması buranın önemini arttırmıştır. 

       Elazığ İlinin bir çok İlçesi gibi Maden İlçesi de kaderiyle baş başa bırakılmıştır. Ciddi anlamda herhangi bir yatırım yapılmamış, bu yüzden İlçe gelişmemiştir. Karasal iklimin görüldüğü ilçede yazları sıcak ve kurak kışları soğuk ve yağışlı geçer. Yüksek yerlerde meşe ormanlarına rastlanan İlçe bitki örtüsü bakımından fakirdir. Maden İlçesinin dağ köylerinde küçük baş hayvancılıkla uğraşanlar varsa da hayvan sayısı oldukça düşüktür. İlçede resmi kurumların dışında özel sektöre ait herhangi bir işletme bulunmamaktadır. Bütün bu olumsuzluklara rağmen Maden İlçesi makus talihini yenmek için büyük uğraşlar verdiği söylenemez. Engebeli yapısı nedeniyle yatırım yapmaya pek müsait bir yer de değildir.